W poprzednim artykule przybliżyliśmy mechanizm analizy benchmarkowej – czym jest, kogo dotyczy ten obowiązek, jak się do niego przygotować. Instytucja ta wywołała bowiem wiele zamieszania, a kolejne zmiany w tym zakresie wprawiają przedsiębiorców w zakłopotanie. W tym artykule przyjrzymy się natomiast kwestii poprawnego sporządzenia analizy benchmarkowej w odniesieniu do stanów faktycznych z 2017 i 2018 r. Jak zrobić to skutecznie i bezproblemowo?
Analiza benchmarkowa – podstawowe informacje
Dla przypomnienia – analiza benchmarkowa jest zestawieniem danych o transakcjach z podmiotami powiązanymi. Sporządzają ją podatnicy, których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 10 000 000 euro albo posiadających udziały w spółce niebędącej osobą prawną, której przychody lub koszty, w rozumieniu obowiązujących tę spółkę przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w poprzednim roku obrotowym w rozumieniu tych przepisów równowartość 10 000 000 euro.
Analiza benchmarkowa – sposób sporządzenia (za lata 2017 i 2018)
W zasadzie przepisy nie formułują wprost, co konkretnie powinna zawierać analiza benchmarkowa. Ograniczają się jedynie do lakonicznego stwierdzenia “dane porównywalne o podmiotach, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej”. Jak zatem poprawnie sporządzić dokumentację? Warto w tym zakresie odwołać się do aktu wykonawczego – rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 12 września 2017 r. w sprawie informacji zawartych w dokumentacji podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, a także wytycznych OECD w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych.
Analiza benchmarkowa – elementy konieczne
Jakie są zatem elementy konieczne analizy porównawczej? Rozporządzenia wymieniają po pierwsze informację o stronach transakcji lub innego zdarzenia, które podlegają analizie danych porównawczych, a jeżeli wymaga tego sposób zastosowania metody kalkulacji dochodów (straty) – dwóch lub więcej stron transakcji lub innego zdarzenia, wraz z wyjaśnieniem powodów wyboru analizowanej strony transakcji lub innego zdarzenia. Po drugie akty wskazują na dane, dotyczące założeń, stanowiących podstawę analizy danych porównawczych, które wpływają na wartość rynkową przedmiotu transakcji lub innego zdarzenia, wraz z uzasadnieniem powodów uznania, że dany wybór pozwala na uzyskanie na podstawie dostępnych danych i informacji największej porównywalności transakcji lub innych zdarzeń w zakresie: cech charakterystycznych dóbr, usług lub innych świadczeń, które są przedmiotem porównywanych transakcji lub innych zdarzeń, przebiegu transakcji lub innego zdarzenia, w tym analizy funkcjonalnej, warunków określonych w porównywanych transakcjach lub innych zdarzeniach, warunków istniejących na porównywanych rynkach, w tym kryteriów porównywalności wpływających na uznanie danego obszaru geograficznego, krajowego lub zagranicznego, za rynek porównywalny, a także stosowanej strategii gospodarczej. Po trzecie konieczne jest uwzględnienie przyczyn zastosowania danych porównawczych, pochodzących z jednego roku lub danych wieloletnich, wykorzystanych do analizy sytuacji gospodarczej podmiotów niezależnych uznanych za porównywalne. Po czwarte rozporządzenia wymieniają dane porównawcze, w tym dane finansowe lub wskaźniki finansowe, odnoszące się do operacji gospodarczych z podmiotami niezależnymi, które podatnik wykorzystał do zastosowania metody kalkulacji dochodów (straty) lub które odrzucił z powodu braku porównywalności, z podaniem informacji na temat źródła i sposobu pozyskania tych danych oraz cen lub wskaźników finansowych, dotyczących tych transakcji lub innych zdarzeń. Piątym elementem są informacje, dotyczące zastosowanych korekt, wraz z uzasadnieniem konieczności ich dokonania, eliminujących rozbieżności pomiędzy wykorzystanymi danymi porównawczymi dotyczącymi transakcji, innych zdarzeń lub podmiotów a analizowaną transakcją lub innym zdarzeniem. Po szóste należy uwzględnić dane, związane z wyznaczonym punktem lub przedziałem rynkowym wraz z opisem ewentualnego wykorzystania miar statystycznych do tego celu, wraz z uzasadnieniem przyjęcia, że warunki transakcji lub innego zdarzenia nie różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Finalnie natomiast, podatnik musi wskazać przyczyny braku którejkolwiek z wcześniej wskazanych informacji. Oczywiście może to zrobić tylko wtedy, gdy analiza danych porównawczych nie wymaga ich posiadania lub użycia.
Analiza benchmarkowa – jak pozyskać dane?
Obecnie obowiązujące przepisy wskazują zakres informacji, jakie powinna zawierać analiza benchmarkowa, ale zupełnie pomijają aspekt sposobu ich pozyskania. Przedsiębiorcy są zagubieni, ponieważ nie mają pomysłu na to, jak zebrać tak duży katalog informacji – i właśnie w tym momencie przychodzą do nas. Nasi specjaliści już przed wprowadzeniem nowych obowiązków, opracowywali schemat skutecznego i poprawnego sporządzania analizy benchmarkowej. Wielokrotnie podejmowaliśmy się tego zadania, współpracując z firmami o różnym profilu i działających w różnych branżach. Jeżeli jesteś zainteresowany skorzystaniem z naszych usług, zapraszamy do kontaktu.